Marc Stragier

Marc bleef pijn hebben na zijn rugoperatie maar vond een oplossing

“Op m’n 50ste voelde ik plots een ‘krak’ in mijn rug”

Inleiding

Marc Stragier is landbouwer op rust. Meer dan 10 jaar geleden ruilde hij z’n boerenhof voor een nette rijwoonst in het centrum van Ingelmunster. Marc geniet er van een mooi pensioen. Onze reporter woont op een boogscheut, en kon niet nalaten hem persoonlijk te interviewen thuis. Hij had er een boeiend onderhoud met een rustige, vriendelijke man.

Pijnverlichting Mijn weg naar Andullatie

Boerenstiel

Marc heeft geboerd tot zijn 60ste in Izegem. In 1999 kon hij profiteren van een speciale pensioenregeling van de Europese Unie. Marc aarzelde niet, verkocht zijn boerderij en koos voor een gerieflijke rijwoning in Ingelmunster. Het was geen dag te vroeg, want Marc sukkelde al een tijdje met zijn rug. De landbouwerstiel is dan ook fysiek heel zwaar. Marc had een boerderij van een 10-tal hectaren waar hij tarwe, gerst, aardappelen, suikerbieten etc. verbouwde. Hij kweekte ook boven de 800 kippen. Op zijn 50ste voelde Marc plots een ‘krak’ in zijn rug, en vanaf toen begonnen de problemen: rugpijn uitstralend naar de benen, verminderde mobiliteit. Het verdict luidde ‘degeneratieve spinaalstenose’. Marc zocht professionele hulp, maar de meningen waren verdeeld: opereren, niet opereren... Marc koos voor het mes, en zijn mobiliteit herstelde grotendeels. Alleen de pijn bleef...

Andullatie

Via de ‘Gezondheidswijzer’ in zijn bus hoorde Marc over Andullatie, een therapie op basis van trillingen en infrarood. Hij informeerde links en rechts, en testte de therapie uit via een hhp-adviseur. De pijn verminderde inderdaad opmerkelijk. De balans op heden: “Het is nu heel draaglijk. Soms heb ik nog wel een kwaaie dag. Maar bovenal ben ik blij dat ik geen pijnstillers meer moet nemen. Dat is toch mooi meegenomen!”

Fietsen

Voor de fysieke conditie gaat Marc dagelijks fietsen in Ingelmunster en omstreken: boodschappen doen, vrienden bezoeken. ’s Winters zit hij graag voor het reuzenscherm van zijn tv-toestel. En ook aan sociaal contact ontbreekt het hem niet via de VLAS en de Senioren van de Bond Moyson. Nog vele gezonde jaren, Marc!