Koen Verhaeghe

“De Andumedic biedt goed ondersteuning!”

“Als ik uit de zetel kwam, had ik een soort knakgevoel in mijn rug”

Inleiding

Werken, een nuttige bijdrage leveren aan de maatschappij, is cruciaal om je zelfwaarde te behouden. Maar wat doe je als rugpijn je parten spelen, ja zelfs op non-actief plaatst? Het overkwam Koen Verhaeghe uit Waregem. Gelukkig klautert hij momenteel opnieuw uit het dal dankzij goede medische zorgen in combinatie met een natuurlijke therapie, die hem, naar eigen zeggen, veel deugd doet.

Pijnverlichting Mijn weg naar Andullatie

Rugslijtage

Koen is 44, maar oogt en klinkt jonger. Hij is heel dynamisch! Toch kreeg hij het hard te verduren op gezondheidsvlak. Hij was eerst actief in de bouw en daarna als plaatser van vlaggenmasten en spandoeken. In 2009 moest hij ermee kappen door zware rugklachten. Zijn rug werd gefixeerd, maar wegens complicaties moest het materiaal het jaar daarop weer verwijderd worden. Toen vond hij een job als klusjesman. Exact twee jaar kon hij die volhouden. Vaak had hij een soort ‘knakgevoel’ in zijn rug. De chirurg nam het zekere voor het onzekere, opende opnieuw Koens rug, en constateerde dat het materiaal opnieuw loszat. Van pech gesproken!

Therapie

Koen werd ten stelligste afgeraden nog fysieke arbeid te doen. Hij was zo goed als invalide verklaard. Bovendien hypothekeren rugklachten aanzienlijk je levenskwaliteit. Koen: “Het was een voortdurende zeurende pijn. Ik moest zware medicatie nemen. Na verloop van tijd was ik echt geen mens meer. Ik bouw die medicatie momenteel af dankzij een ander maandelijks programma”. Koen ondersteunt zijn behandeling met Andullatie, een natuurlijk procedé gebaseerd op trillingen en infrarood: “De ANDUMEDIC® 3 biedt goede ondersteuning. Ik gebruik verschillende programma’s waarmee ik me heel comfortabel voel!”

Taxi

Ondanks zijn rugklachten wou Koen toch weer aan de slag. Hij is nog maar 44, heeft een vrouw en drie dochters. Via het jobcentrum vond hij een job als taxichauffeur. En die bevalt hem heel goed. Al bij al voelt Koen zich stukken beter nu: “Na jaren overweeg ik zelfs om de mountainbike terug van stal te halen, maar voorzichtig natuurlijk!” Eind goed, al goed!