Andrée Dullaert en Gilbert De Corte

Na elke sessie vermindert de pijn tot 80% bij Andrée.

"’ 's Morgens smelt de stijfheid als sneeuw voor de zon"

Inleiding

Wat is er mooier dan een leven lang lief en leed delen om dan samen uit te bollen en van welverdiende rust te genieten? Maar wat als ziekte en pijn roet in het eten gooien? Luister naar het verhaal van Andrée en Gilbert uit Brasschaat…

Pijnverlichting Mijn weg naar Andullatie

Noeste arbeid

Andrée Dullaert en Gilbert De Corte wonen sinds jaar en dag in Brasschaat, ‘waar reeds menige Hollander neerstreek’. Andrée is 73, Gilbert 80. Al vanaf haar 14 e was Andrée druk in de weer. Haar papa had een succesvolle dancing met 700 zitplaatsen. En dochterlief hielp mee aan de toog. Sleuren met dienstbladen, op je tenen staan, lange uren kloppen. Daarna heeft ze eigenhandig met Gilbert het huis dat ze aankochten gerenoveerd: trekken, sleuren met zakken cement. Maar het gezellige nestje is een feit! Gilbert was de laatste 18 jaar van zijn carrière actief als chauffeur voor Het Laatste Nieuws.

Ontstaan van klachten

Zo’n 5 jaar geleden kreeg Andrée last van pijn- en stijfheidsklachten. De diagnose was meervoudig: artrose, osteoporose, reuma. De aanleiding was eigenlijk wat bizar. Ze was gestopt met roken en tijdens een duiksprong kreeg ze een soort black-out. Sindsdien begon de miserie. De dokter zei: “Het zat er al in, en nu komt het eruit”. Hoe dan ook, de ziekte dreigde een serieuze domper te zetten op de rustige ouwe dag waar Andrée en Gilbert toch wel recht op hadden.

Niet zomaar een matras!

Via het lokale krantje vernamen Andrée en Gilbert dat er een andullatieweekend doorging in de gemeente. Zij daarheen. Na een gratis proefsessie voelde Andrée zich als herboren. Inmiddels kan ze haar ‘matras’ geen dag meer missen. ’ s Morgens smelt de stijfheid als sneeuw voor de zon en na elke sessie vermindert de pijn tot 80%. Een succesverhaal! Ook Gilbert gebruikt het toestel tegen stijfheid.

Rustige, ouwe dag

Omdat ze minder pijn heeft, is Andrées levenskwaliteit veel beter. Ze beweegt vlotter (vaak zonder stok!), zorgt voor haar kleinkinderen, en kan nog fietsen. En Gilbert werkt nog dagelijks in zijn bio-moestuin. Wat kan je als senior nog meer wensen?